SAÜ’DE AHISKA TÜRKLERİ ANILDI”MEDENİYETLER DİYARI AHISKA’YA SELAM OLSUN”

SAÜ’de okuyan Ahıskalı Öğrenci topluluğunun düzenlediği ‘’1944 Ahıska Sürgünün 72 Yılı’ ’anma programı Sakarya Üniversitesi Kongre ve Kültür Merkezinde yapıldı. Programın Açılış konuşmasını SAÜ Ahıska Öğrenci Topluluğu Başkanı Muhammet Bahşi yaptı. Programın Moderatör’lüğünü  Prof. Dr. Gürsoy ALAGÖZ hoca yaptı. Konuşmacı olarak programa Bilecik Üniversitesi Eski Rektör'ü Prof. Dr. Azmi ÖZCAN ve Gazi Üniversitesi Öğretim Üyesi Ahıska üzerine yaptıkları ve yazdıkları ile yaşayan bir tarih Yunus ZEYREK katıldı. Vali Yardımcısı,MHP Sakarya Milletvekili Zihni Açba, Rektör Muzaffer Elmas, MHP,CHP il başkanları,üniversitede okuyan 60'a yakın Ahıska Türkü,Türk dünyasından üniversitede okuyan öğrenciler ve üniversiteden kalabalık bir öğrenci topluluğu programa katıldı… Konuşmacılar Ahıska'lıların yaşadıkları zulmü katılımcılara anlattılar. Ahıska, Osmanlı Devleti’nin bir eyalet merkeziyken 1828 yılı savaşında Ruslar tarafından işgal edildi. Rus çarlığı zamanında bölgenin nüfus yapısı ile oynanmak istense de Ahıskalılar vatanına, diline, dinine sahip çıkmış, o topraklarda hayatlarına devam etmişlerdir. İkinci Dünya Savaşı yıllarında Ahıska beklenmedik bir zulüm ile karşı karşıya kalmıştır.15 Kasım 1944 tarihinde 220 köy ve kasaba halkı topyekûn Orta Asya ülkelerine tren vagonlarında sürgün edilmiştir. Program sonrasında katılımcılara plaket takdim edildi. BEN AHISKA’YIM Ben Ahıska’yım, ben Ahıska’yım! Tarihin en parlak sayfalarına sor; Ben Ahıska’yım, yüz yılın mahkûmuyum! Şimdi gör beni, şimdi gör. Bir zamanlar El’im vardı, tuğum vardı! Türküler söylerdim, sesim soluğum vardı… Kafkas ellerinde düşman çatlatan Mutluluğum vardı. Bey geldim Al-i Osman’a, paşa kaldım, Tez geçti baharım, bir bitmez kışa kaldım; Şimdi ne bilir kimse, ne anar beni, Derdimle ızdırabımla baş başa kaldım. Moskof geldi, kahramanca dikildim! Uğursuz bir günün seherinde yandım yıkıldım. Bilmezsiniz, âh bilmezsiniz, Kaç defa burcumdan bedenimden söküldüm. Yurdum yuvam ele kaldı, virân oldu, Azgur, Ahılkelek, Koblıyan talan oldu… Zaman geçti, yüz yıl oldu; Tarihim şerefim kardeş indinde yalan oldu. Bayraksız direğim, ezansız minarem, Kâfir yaman etti, olmadı çârem… Susmakta şimdi Kars, Erzurum, Ardahan, Ki her biri eski ciğerpârem. Ben Ahıska’yım, ellerin hasıyım, Orta Asya çöllerinde sürgünler sevdasıyım! Tütmeyen ocaklarda elleri koynunda, Binlerce ananın kara yasıyım. Özbek ülkesinde dökülen kan benim! Fergana vadisinde figan benim! Kardeş hanesinde ansızın hançerlenen Gözü yaşlı, gönlü yaralı mihman benim. Şimdi gurbetten gurbete sürülen benim! Öz yavrularına çok görülen benim… Dost hain çıktı, düşman zalim Ümitleri örümcek ağında örülen benim. Sağır mısın ey Çoruh, Kür, Aras ! Duy beni Ağrı, dinle beni Erciyes! Hürriyet istiyorum, hürriyet istiyorum! Yol ver bana Hazar, al beni Kafkas… Yunus ZEYREK