Arifiye İlköğretmen Okulu’nun 1974-75 öğretim yılı mezunları, ilçemizde gerçekleşen buluşma sonrası mezuniyetlerinin 50. Yılında Bursa’nın Mustafakemalpaşa ilçesine geçerek bir kez daha bir araya geldiler.
75 yılı Mezunlarından Karabey Aydoğan’ın Mustafakemalpaşa buluşması ilgili sosyal medya hesabından yaptığı paylaşımı;
”Her Haziranın son Cumartesi günü “Arifiye’liler Günü” olarak kutlanır.
Bu yıl da buluşmamız iki güzel rastlantı ile öne çıktı. “Arifiye İlköğretmen Okulu-Lisesi” kitabı ve 1975 mezunlarının 50. Yılı kutlamaları.
Kutlamaları düzenleyen derneğimiz yönetimine, İsmail Karakullukçu kardeşimize ve emeği geçen herkese candan teşekkürler.
Cumhuriyetin 50. Yılında sahnede olanlar, bu yıl yine sahnede türkülerimizi seslendirdiler. Tüm koro arkadaşlarımıza teşekkürler.
Kitap imzalarından sonra, 75 mezunları, yaklaşık 70 kişi olarak, İsmail Bayrak düzenlemesinde Mustafakemalpaşa’ya giderek, Suuçtu şelalesi, Tümbüldek kaplıcaları ile ilçe gezisi yaparak kutlamalarını taçlandırdılar.”
paşada.com.tr haber sitesinin 75 yılı Arifiye Mezunlarının Mustafakemalpaşa ilçesinde buluşması ilgili haberi…
Arifiye Mezunları Mustafakemalpaşa’da Buluştu
50 yılın ardından bir araya gelen saçlarına aklar düşmüş, çocuktan öte torun sahibi olmuş bu insanlar bir anda kendilerini okul sıralarındaki halleriyle görüyor bu nedenle hüznü ve mutluluğu aynı anda yaşıyorlar. Muhabbetleri bugünden çok, o öğrencilik günleri üzerine. Kolay değil… Tam yedi yıl boyunca evlerinden ve ailelerinden uzakta; aynı sınıflarda okudular, aynı yemekhanede yediler ve aynı yatakhanede yattılar.
Bu buluşmayı organize eden ilçemiz öğretmenlerinden İsmail Bayrak ile Veli Koç arkadaşlarımı tebrik ediyorum. 70’e yakın insanı iki gün boyunca konuk etmekte gösterdikleri başarılarından ötürü. Şimdi biraz geriye giderek mezun oldukları okulun temelini oluşturan ARİFİYE KÖY ENSTİTÜSÜ hakkında kısa bir açıklama yapmak istiyorum.
Dönemin İlköğretim Genel Müdürü İsmail Hakkı TONGUÇ, Eskişehir/Mahmudiye ve Kastamonu/Gölköy eğitmen kurslarının kuruluş ve yönetiminde büyük başarı gösteren Mustafakemalpaşa doğumlu değerli eğitimci ve yazar Süleyman Edip Balkır’ı yeni bir görev için Ankara’ya çağırır. Kendisini, ileride kurmayı düşündüğü, Arifiye Köy Enstitüsü’nün temeli olan eğitmen kursunun hazırlıklarını yapmakla görevlendirir.
Arifiye o günlerde, Balkır’a göre: “Adapazarı sapağında kör bir istasyon. Zar zor ayakta duran birkaç ev, her yıl sel baskını, sivrisinek yatağı bir bataklık.” Tonguç’un Balkır’a yanıtı çok çarpıcıdır. “Yurdun neresi bataklık değil, nerede sıtma yok? Arifiye’de yaşayan, geçimini sağlayan birkaç aile var mı? Var. O halde biz de orada yaşayabilmeliyiz. Onların koşullarında yaşamanın yolunu bulmadan, onlara nasıl önderlik edebiliriz, söyler misin bana?” Balkır, valizini kaptığı gibi Arifiye’nin yolunu tutar. Tarih: 1 Nisan 1940.
Kısa sürede Arifiye’de eğitmen kursu açılır, ertesi yıl Köy Enstitüleri Yasası çıkarılır. Arifiye Köy Enstitüsü öğretime başlar. Balkır, o enstitünün kurucusu ve ilk müdürüdür. 1940 -1945 yılları arasında büyük bir özveriyle çalışır. Fakat yukarılarda ters giden bir şeyler vardır. Anadolu aydınlanmasının yolunu açan bu özgün eğitim kurumlarının; kendisine yoksulluğun ve cehaletin kader olmadığını göstererek, asırlardır uyutulmuş olan Türk köylüsünü uyandırıp bilinçlendirmesinden korkan, büyük toprak ağalarının, aydınlanma karşıtı tutucu çevrelerin ve onların sözcülüğünü yapan bazı siyasetçilerin saldırıları sonunda maalesef bu okullar kapatılır. CHP yolu açmış, DP son darbeyi vurmuştur. Enstitüler artık birer klasik ilköğretmen okuluna dönştürülür.
Bu, bir anda olup bitmedi tabii… 1946 başlayarak adım adım ilerledi. Yüksek Köy Enstitüsü kapatıldı, bazı enstitülerin yöneticileri görevden alındı. Hasan Ali Yücel’in yerine Şemsettin Sirer Milli Eğitim Bakanlığına getirildi, Tonguç görevden alındı. Yüksek Köy Enstitüsü kapatıldı. Demokrat Parti döneminde okulların enstitü yok edilip, enstitüler klasik ilöğretmen okullarına dönüştürüldü.
İşte, 28 ve 29 Haziran 2025 tarihinde Musatafakemalpaşa’da buluşan Arifiye mezunları böyle bir süreçten geçti. “Arifiye Köy Enstitüsü” diye girdikleri okuldan 7. Sınıfın sonunda “Arifiye ilköğretmen Okulu” diplomasıyla mezun oldular. Yine da şanslıydılar; çünkü öğretmen olarak mezun olabildiler. Ertesi yıl mezun olan 6. Sınıflar da aynı hakkı kullanabildiler. Geriye kalan tüm alt sınıfların öğrencilerinin öğretmenlik hakları ellerinden alındı. Öğretmen okulları öğretmen liselerine, o liselerde Anadolu Öğretmen Liselerine dönüştürüldü ve sonunda hepsi kapatıldı.
Tekrar Mustafakemalpaşa’ya dönecek olursak… 50. Yıl buluşmasının Mustafakemalpaşa’da dünyaya gelip (1902) 76 yaşında iken İstanbul’da vefat eden (1978) değerli eğitimci ve yazar Süleyman Edip Balkır’ın doğduğu ilçede gerçekleşmiş olması, bu düşünceyle planlanmış olmasa bile, bizleri mutlu etmiştir. Bu vesileyle Süleyman Edip Balkır’ı ölümünün 47. Yılında rahmetle ve saygıyla anıyorum.
Konuklar 28 Haziran Cumartesi günü öğleden sonra ilçemize geldiler. Gece kalacakları yerler çoktan belirlenmişti. Mustafakemalpaşa ve Karacabey öğretmen evleri ile Etibank misafirhanesinden yerler ayırtılmıştı. Ayıca İsmail Bayrak ile Veli Koç ikişer aileyi de evlerinde konuk ettiler. Akşam Muradiye Sarnıç Dinlenme Tesisleri’nde akşam yemeği ve eğlence… Yıllar sonra bir araya gelen öğretmenler ve eşleri, duygu yüklü bir akşam geçirdiler. Sazlar çalındı, şarkılar söylendi. Kendileri çalıp kendileri söylediler. Çünkü biliyoruz ki eski öğretmen okullarından mezun olan her öğrenci mutlaka bir müzik aleti çalmayı öğrenmiş olarak mezun olur.
Pazar sabahı saat 9.00’da öğretmen evi bahçesinde tekrar toplandılar. Kahvaltı yine aynı tesislerde yapıldı. Sonra Suuçtu Şelalesi gezilip, bolca fotoğraf çekildi, kısa bir kır gezisi ardından Tümbüldek kaplıcaları ziyaret edildi… Derken, saat 3:00’te Öğretmen evi bahçesinde çay kahve içimi, ayrılık öncesi son muhabbetler ve sonra, her güzel şeyin bir sonu vardır gerçeği…
Burada konuklardan Karabey Aydoğan için bir parantez açmak istiyorum. Karabey, Sivas ili, Zara ilçesinin Taşgöze köyünde doğmuş.(1957) Kendisiyle pek çok ortak yanımız olduğunu gördüm. Kitaplar yazmış, Dostlar Korosu’nun çıkardığı El Kapıları, Sabahın Sahibi Var ve Semahlar adlı uzunçalarlarda türküler okumuş… Ruhi Su ekolünden… İkimiz de Yenikuşak Köy Enstitülüler Derneği’nin çıkardığı Yeniden İmece Dergisi’ne yazılarımızla katkıda bulunmuşuz. O da 1980-87 yılları arasında Mustafakemalpaşa’nın Demirdere Köyü’nde öğretmenlik yapmış. Kedisine yeni çalışmalarında başarılar diliyorum.
News
Arifiye Haberleri
Arifiye Haberleri
Arifiye Haberleri
Arifiye Haberleri
Arifiye Haberleri
Arifiye Haberleri
