Sakarya’da Fırın İşçileri Dernekleşiyor

Ekmeğin hergün üretilmesi gerekiyor ve bu nedenle sistem, biz fırın işçilerinin hergün çalışması gerektiğini dayatmaktadır. Bu sistemde pazar günleri, bayramlar bizler için diğer günlerden farklı değil. Hiçbir izin ve tatil hakkı olmadan çalışmak zorundayız. Çocuğumuz hastalandı, bir yakınımız vefat etti, vb. gibi bütün bu durumlarda bile eğer yerimize başka bir arkadaş ayarlayamazsak çalışmaya devam etmek zorundayız. Aile sahibi olan fırın işçisi kardeşlerimizin çocukları maalesef babalarını görmeden büyümekteler. Üstelik bu ağır ve zor çalışma koşullarında çalışırken ek mesai ücreti, SGK priminin tam yatırılması ve diğer sosyal haklar çoğumuz için hayal. Günlük ortalama 12 saatlik çalışma sürelerimizin sonlarına doğru ciddi fiziksel problemler yaşıyoruz. Çalışma koşullarımızın ve iş yükümüzün zorluğu ve kötülüğü ile ilgili anlatacak daha çok hikayemiz var.
Kısaca ortada bir zulüm vardır ve bizler bu zulüm altında eziliyoruz. Fırın işçileri olarak sadece devletimizin biz çalışanlara verdiği hakları talep ediyoruz.

Tüm üretim süreçlerinde olduğu üzere; hele ekmek gibi önemli bir ihtiyaç maddesinin üretiminde yer alan işçilerin kötü koşullar altında çalışması demek aynı zamanda o ekmeklerin de kötü koşullar altında üretildiğini gösterir. Kalitesiz üretim ortamı kalitesiz ürünler üretir. Fırınlar, hijyen (temizlik, sağlık) konusunda en titiz olunması gereken yerlerden birisidir. Ayrıca günümüzün diğer bir problemi de; ekmek yapımında kullanılan un ve diğer malzemelerde, insan sağlığına zararlı olmayan (GDO, kimyasal koruyucular, vs.) ürünlerin kullanılması gerekliliğidir. Maalesef bilinçli birkaç fırını dışarıda tutarsak pek çok fırında yapılması gereken haftalık temizlikler yapılamamaktadır. Çünkü fırınların haftada bir kez bile olsa üretimi durdurmaya niyetleri yoktur. Maliyetleri düşürme ve daha çok para kazanma baskısıyla şimdi de; fırınlarda, ucuz işgücü olarak göçmen işçilerin çalıştırılmaya başlandığı görülmektedir. Herhangi bir ustalık belgesi, hijyen eğitimi gibi kriterler gözönüne alınmadan ekmek üretimi yapılmaktadır.

Amacımız ekmek kapımız olan fırınları kötülemek değil veya kimsenin ekmeğiyle oynamak değil. Sadece halkımızın, temel besin maddesi olan ekmeği düzgün koşullarda elde etmesini sağlamak istiyoruz. Bunu başarmanın önemli adımlarından birisi de; ekmeği üreten işçilerin, emekçilerin çalışma koşullarının düzeltilmesidir. Elbet çözüm önerilerimiz var. Avrupa’da bazı ülkelerde olduğu gibi fırınların haftada bir tatil olması ve nöbetçi fırın sisteminin kurulması gibi çözümler geliştirebiliriz.

Ama bu çözümler için öncelikle toplumsal farkındalık ve kamuoyu baskısı oluşturmamız gerekiyor.