Seyyid Ahmet Arvasi 29 yıl önce aramızdan ayrıldı

Allah rahmet eylesin…
DOĞU ANADOLU GERÇEĞİ

Düş­man­la­rı­mızın bü­tün mak­sa­dı Tür­ki­ye’mi­zi böl­mek, Or­ta­do­ğu’ya kon­mak ve İs­lâm dün­ya­sı­nı da­imi bir sö­mür­ge sta­tü­sü için­de tu­ta­rak yi­yip bi­tir­mek. Bu­nun için, Hı­ris­ti­yan Ro­ma, Kı­zıl Mos­kof, kin­dar Fran­sa, kur­naz İs­ra­il, fır­sat­çı Yu­na­nis­tan ve da­ha ni­ce­le­ri, Müs­lü­man-Türk’ün yı­kıl­ma­sı ve İs­lâm dün­ya­sı­nın sö­mür­ge­leş­me­si için ele­le ver­miş bu­lun­mak­ta­dır.
Er­me­ni ve bö­lü­cü te­rö­rist­le­ri açık­ça hi­ma­ye eden, akan Türk ka­nı­na al­dır­ma­yan, Türk’ün ve İs­lâm’ın göz­yaş­la­rı­nı sa­dist­çe bir zevk­le sey­re­den, hâ­in­ce oyun­lar ter­ti­p e­den düş­man­la­rı­mız, ar­tık apa­çık or­ta­da­dır.
Va­ta­nı­mı­zın, bu “Bin yıl­lık Türk Yur­du” olan top­rak­la­rı­nı biz­den ko­par­mak is­te­yen­ler, o böl­ge­ler­de ya­şa­yan in­san­la­rı­mı­zın Türk­lü­ğü­nü tar­tı­şı­lır hâ­le ge­tir­mek is­ti­yor­lar. Hal­bu­ki, Do­ğu ve Gü­ney Do­ğu Ana­do­lu’da ya­şa­yan Türk­le­rin, Or­ta As­ya’dan Ana­do­lu’ya ge­len ilk Türk bo­yu ol­duk­la­rı, Or­hun Abi­de­le­ri’nde de ad­la­rı­nın geç­ti­ği bi­lin­mek­te­dir. Sor­mak is­te­di­ğim hu­sus şu:
“Ne­den bu böl­ge­de­ki in­san­la­ra ay­rı­lık şu­uru ve­ril­mek is­te­ni­yor?”
… Şu­nu hiç­bir za­man ak­lı­mız­dan çı­kar­ma­ma­lı­yız; em­per­ya­list­le­rin asıl he­de­fi, her ta­ra­fı şe­hit kan­la­rıy­le su­lan­mış olan bu top­rak­la­rı biz­den ko­par­mak su­re­tiy­le, Ana­do­lu Türk­lü­ğü ile Do­ğu Türk­lü­ğü ara­sın­da bir tam­pon böl­ge koy­mak­tır.
Seyyid Ah­med Ar­vâ­sî

YALAN DÜNYA
İş­te gör­dük se­ni dün­ya,
Ne ger­çek­sin, ne de rü­yâ,
Bir re­sim çi­zil­miş su­ya,
Sah­te ışık, sah­te bo­ya.
Ah ço­cuk­lar, ah be­bek­ler,
Gon­ca hâlin­de çi­çek­ler.
Ka­nat­lan­mış ke­le­bek­ler,
Uça­ma­dı do­ya do­ya.
Öte­ler­den ne ha­ber var?
Kim de­miş ha­yat bu ka­dar?
Me­zar­la­rın­da ya­tan­lar,
Ha­yat sür­müş, bit­miş rü­yâ!

Bak yağ­mu­ra, bak şu su­ya,
Da­ğı, ta­şı oya oya,
Öte­le­ri du­ya du­ya,
Akıp gi­di­yor der­ya­ya.
Mad­de, mâ­nâ­ya anah­tar,
Fe­nâ, be­kâ­ya anah­tar,
Top­rak, se­ma­ya anah­tar,
Açar ka­pı­yı Mev­lâ’ya.